Debian : Konfiguracja workspace’a dla Apache2+PHP5+MySQL #2.

@PHP5

Jeśli mamy zainstalowany serwer apache2, instalujemy pakiety php5. Ponownie skorzystam z aptitude/synaptic w celu instalacji następujących pakietów:

• php5 – binarna wersja php5,
• libapache2-mod-php5 – moduł php5 współpracujący z apache2,
• php-pear – repozytorium bibliotek dla php (mamy do niej dostęp przez polecenie pear z konsoli),
• mysql-server-5.0 – serwer bazy danych mysql,
• mysql-client-5.0 – klient serwera bazy danych mysql,
• php5-mysql – rozszerzenie do php5 współpracujące z mysql,
• php-db – warstwa pośrednia między php i bazami danych (PDO),
• phpmyadmin – skrypt php ułatwiający zarządzanie bazą danych mysql.

Dodatkowo można zainstalować szereg innych rozszerzeń dla php, z których wspomnieć warto: php5-tidy,php5-xdebug,php5-xsl,php5-gd.

Pliki konfiguracyjne dla php5 znajdują się w katalogu /etc/php5/. Znajduje się tutaj podkatalog conf.d/, który przechowuje pliki ini dla konkretnych rozszerzeń php, ponieważ w przeciwieństwie do Windows, plik php.ini nie zawiera sam w sobie wszystkich ustawień, lecz jest rozbity na parę mniejszych, łatwiejszych w wprowadzaniu zmian plików. Można bowiem bardzo szybko włączać i wyłączać wybrane rozszerzenia php, przez edycję pliku *.ini rozszerzenia i zakomentowanie/odkomentowanie (znak #) przed słowem extension. Główny plik konfiguracji php.ini znajduje się w katalogu /etc/php5/apache2/, ponieważ php może być używane przez różne serwery i być inaczej skonfigurowany.

Ze znaczących zmian istotne są następujące:

• short_open_tag = Off (dotyczy ona traktowania skróconej wersji „<?” jako „<?php” i jest zalecane trzymanie się tej drugiej wersji – te ustawienie wyłączy rozpoznawanie „<?” jako początku interpretacji kodu php,
• error_reporting  =  E_ALL &~E_NOTICE – ustawia raportowanie błędów poza ostrzeżeniami – czasem warto je włączyć (samo E_ALL),
• display_errors = On – żebyśmy mogli zobaczyć w przeglądarce błędy włączone przez error_reporting,
• magic_quotes_gpc = Off – dla bezpieczeństwa – część starszych skryptów może się wtedy uruchomić błędnie,

Pozostałe ustawienia mogą pozostać domyślne. Nie trzeba zmieniać/odkomentowywać include_path żeby wprowadzić ścieżkę do PEAR (jak to należy zrobić pod Windows’em). Jedynie gdy chcemy gdzieś utworzyć własną biblioteczkę skryptów to można dodać ten wpis do include_path.

Alternatywnie, możemy zmieniać ustawienia z pliku php.ini poprzez polecenia w skryptach, np. tak:
error_reporting(E_ALL);
ini_set(‚display_errors’, ‚on’);

PEAR instaluje się domyślnie do katalogu /usr/share/php/ i tam można szukać ściągniętych skryptów PEAR.W zasadzie nie musimy o tym wogóle wiedzieć, chyba że zamiast komplikacji z include_path, dorzucimy pewną bibliotekę skryptów bezpośrednio do katalogu PEAR’a i stanie się ona wówczas od razu dostępna w skryptach.

Do wyszukiwania bibliotek PEAR służy polecenie:
pear search wzorzec_nazwy_pakietu,
jeśli znajdziemy nazwę szukanego pakietu to instalujemy go przez polecenie:
pear install –alldeps nazwa_pakietu (dwa minusy przed alldeps).

Jednakże należy uważać, ponieważ niektóre wpisy dotyczące adresów repozytoriów dla bibliotek są przestarzałe i znajdują się tam stare wersje. Dlatego warto udać się na stronę domową takiej biblioteki (google lub pear.php.net) i tam sprawdzić sekcję download – znajdzie się tam instrukcja dodania nowego adresu do repozytorium PEAR’a (pear channel-discover adres.www.com), tak jak to jest np. dla biblioteki Propel pod adresem propel.phpdb.org/trac/wiki/Users/Download.